red rain
Πέμπτη, Μαΐου 24, 2007
Μνείες
Ένα μπαλκόνι στο Πέραμα με θέα τη Ζώνη.Ένα υπόσκαφο στην Οία κοντά στο κάστρο.
Ένα κόκκινο παλιό βαγόνι μέσα σ’ ένα κάτασπρο τοπίο κάπου έξω από το Ίνσμπουργκ.
Ένα ξύλινο σπιτάκι με σοφίτα στη βόρεια Σκοτία.
Ένα αρχαίο τεράστιο πλατάνι δίπλα στο Βοϊδομάτη.
Ένα μάτσο κίτρινα ρόδα στο παλιό ανθοδοχείο της γιαγιάς.
Ο θόρυβος που κάνει το πουρνάρι σαν καίει στη μασίνα.
Ο ήχος της σιωπής στην άκρη του φάρου, στο Κερί, στο νότιο Ζάντε.
Η συμφωνία που δεν έγραψα ποτέ, σε ντο ελάσσονα.
Το ροβολητό του παλιού μου ποδήλατου στα τράχαλα της ράχης, στο χωριό μου.
Ένα παλιό δημοτικό πολυφωνικό, μέσα στο Σπήλαιο του Περάματος.
Ένα αρχαίο τεράστιο πλατάνι δίπλα στο Βοϊδομάτη.
Ένα μάτσο κίτρινα ρόδα στο παλιό ανθοδοχείο της γιαγιάς.
Ο θόρυβος που κάνει το πουρνάρι σαν καίει στη μασίνα.
Ο ήχος της σιωπής στην άκρη του φάρου, στο Κερί, στο νότιο Ζάντε.
Η συμφωνία που δεν έγραψα ποτέ, σε ντο ελάσσονα.
Το ροβολητό του παλιού μου ποδήλατου στα τράχαλα της ράχης, στο χωριό μου.
Ένα παλιό δημοτικό πολυφωνικό, μέσα στο Σπήλαιο του Περάματος.
Το ανέραστο βλέμμα της αλκοολικής Ντάναγουεη, στο “Barfly”.
Η ερωτική ματιά του Ντι Κάπριο στον “Τιτανικό”, την ώρα που ζωγραφίζει.
Ο τρόπος που καπνίζει το τελευταίο του άφιλτρο Κάμελ ο Ρούρκ, στον “Δαιμονισμένο Άγγελο”. 
Η μάταια αποστροφή του Χόπκινς στον έρωτα, στο “Απομεινάρια μιας μέρας”.
Τα παγωμένα πρωινά στο Πάπιγκο.
Τα νωθρά μεσημέρια στο Σουφλί.
Τα πολύβοα απογεύματα στις Καμάρες.
Τα ήσυχα δειλινά στη Σαμοθράκη.
Οι αξέχαστες νύχτες στη Θεσσαλονίκη.
Το μοναδικό ξημέρωμα στη Μπόχαλη.
Το βαθύ μπλε τ’ ουρανού στην Πάρο.
Τα νωθρά μεσημέρια στο Σουφλί.
Τα πολύβοα απογεύματα στις Καμάρες.
Τα ήσυχα δειλινά στη Σαμοθράκη.
Οι αξέχαστες νύχτες στη Θεσσαλονίκη.
Το μοναδικό ξημέρωμα στη Μπόχαλη.
Το βαθύ μπλε τ’ ουρανού στην Πάρο.
Το λαμπερό λευκό στους περιστερώνες της Τήνου.
Το κόκκινο της φωτιάς -και του πάθους- ανήμερα τ’ Άι Γιαννιού στα Γιάννενα.
Το χρυσό της βέρας στο δάχτυλο της νύφης.
Ελάχιστα απ’ όσα καθρεφτίζονται στα μάτια σου,
μερικά μόνο απ’ όσα θυμίζει η φωνή σου,
πολλά από αυτά που νοσταλγώ στη μυρωδιά σου.
Όλα όσα έζησα και ζω.
μερικά μόνο απ’ όσα θυμίζει η φωνή σου,
πολλά από αυτά που νοσταλγώ στη μυρωδιά σου.
Όλα όσα έζησα και ζω.
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου
<< Home