red rain
Κυριακή, Μαΐου 20, 2007
Όφις και Κρίνο 1
Ω να μην αγαπούσα τίποτε, να μη μισούσα
τίποτε και να πήγαινα μακρυά από τους ανθρώπους
και κοντά στα θεριά –πέρα στην έρημο.
Κι εκεί μόνος με την ψυχή μου την αμέρωτη
ν’ αντικρίσω τον ουρανό. Να δυναμώσω τη
σκέψη μου με τη θέα της απέραντης ερήμου
και να γενώ στοιχείο της καταιγίδας κι ένα
φύσημα του σιμούν και να ενωθώ με το αμίλητο
πνεύμα της ερήμου και να βαφτίσω βάφτισμα φωτιάς,
την ψυχή μου στα χρώματα που οργιάζουν
κάθε βράδυ κι ακολασταίνουν κάτω στη δύση.
Ω! να μην αγαπούσα τίποτε και να χόρταινα
τη νοσταλγία τη μεγάλη που νιώθει για την
έρημο η ψυχή μου!
τίποτε και να πήγαινα μακρυά από τους ανθρώπους
και κοντά στα θεριά –πέρα στην έρημο.
Κι εκεί μόνος με την ψυχή μου την αμέρωτη
ν’ αντικρίσω τον ουρανό. Να δυναμώσω τη
σκέψη μου με τη θέα της απέραντης ερήμου
και να γενώ στοιχείο της καταιγίδας κι ένα
φύσημα του σιμούν και να ενωθώ με το αμίλητο
πνεύμα της ερήμου και να βαφτίσω βάφτισμα φωτιάς,
την ψυχή μου στα χρώματα που οργιάζουν
κάθε βράδυ κι ακολασταίνουν κάτω στη δύση.
Ω! να μην αγαπούσα τίποτε και να χόρταινα
τη νοσταλγία τη μεγάλη που νιώθει για την
έρημο η ψυχή μου!
2 Comments:
πάρα πολύ όμορφο...και με πολύ πάθος το βλογκ σου
καλώς ήρθες redrain
και σου εύχομαι "καλά ταξίδια"...
Καλορίζικο red rain.
Καλή αρχή, και πάντα με έμπνευση.
Θα σε επισκέπτομαι.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home